Vergoeding voor auteursrecht terug voor IT-professionals? Het zal niet meer hetzelfde zijn.

Een van de voorgestelde maatregelen in het regeerakkoord van de nieuwe Belgische regering is de uitbreiding van het fiscaal regime voor de vergoeding voor auteursrechten naar digitale beroepen, nadat de vorige regering dit had teruggeschroefd naar aanleiding van de hervorming die op 1 januari 2023 in werking trad.

Velen stellen dit voor als een eenvoudig herstel van het regime dat van toepassing was vóór de controversiële hervorming van 2023. De situatie is echter niet zo eenvoudig en zal zeker niet hetzelfde zijn als vóór de hervorming van 2023.

In elk geval moet nog worden opgehelderd hoe en in welke mate het toepassingsgebied van het fiscaal regime voor inkomsten uit auteursrechten zal worden uitgebreid naar de IT sector.

Lees hieronder verder wat dit betekent voor de IT-sector en hoe dit zou kunnen passen in de hervorming van 2023.

1. Doel van de oorspronkelijke hervorming

Het doel van de hervorming van 2023 was om terug te keren naar de oorspronkelijke intentie van het bijzondere fiscale regime, namelijk dat dit regime bestemd was voor artistieke beroepen die te kampen hebben met onregelmatige en volatiele inkomsten, zoals schilders, auteurs, muzikanten, etc. Als zodanig werd in het kader van deze hervorming een engere definitie van een ‘auteursrechtelijk beschermd werk’ gehanteerd, die software uitsloot.

Volgens het recente regeerakkoord zouden inkomsten verkregen via de overdracht of licentiëring van software opnieuw onder het bijzondere fiscale regime vallen.

Alvorens al te optimistisch te worden, is het belangrijk om op te merken dat de bestaande beperkingen van de hervorming niet zijn besproken en dus nog steeds een aanzienlijke invloed hebben op de mogelijke implementatie voor de IT-sector. Hieronder volgt een overzicht van deze beperkingen. Of ze in hun huidige vorm zullen blijven bestaan, valt nog te bezien.

2. Draagwijdte van de hervorming van 2023

De meest ingrijpende wijziging in 2023 betreffende het toepassingsgebied van het fiscale regime was dat de begunstigden ofwel over een kunstwerkattest dienen te beschikken, ofwel de rechten met betrekking tot hun auteursrechtelijk beschermd werk hebben overgedragen of in licentie gegeven aan een derde voor mededeling aan het publiek, voor openbare uitvoering of opvoering, of voor reproductie.

Een kunstwerkattest wordt uitgegeven door de Kunstwerkcommissie via het platform Working in the Arts. Om een kunstwerkattest te krijgen, moet je een professionele artistieke praktijk in de kunsten aantonen.

Een professionele praktijk betekent dat uw beroepsinkomsten en uw tijdsinvestering voldoende zijn om in een deel van uw eigen levensonderhoud te voorzien.

Een artistieke praktijk betekent de effectieve praktijk van een artistieke (technische/ondersteunende) activiteit in een van de acht bij wet vastgelegde gebieden (audiovisuele kunsten, beeldende kunsten, muziek, literatuur, spektakel, theater, choreografie of stripverhaal) en een bijdrage die noodzakelijk is voor een artistieke creatie of uitvoering, dit wil zeggen zonder dewelke hetzelfde artistieke resultaat niet zou worden bereikt.

Aangezien een kunstwerkattest niet beschikbaar is voor het grootste deel van de IT-sector onder het huidige regime (zoals bevestigd door de memorie van toelichting en de beschikbare informatie van de Kunstwerkcommissie), betekent dit een de facto uitsluiting van de mensen die auteursrechten genereren en die niet onder het toepassingsgebied vallen van de mededeling aan het publiek, voor openbare uitvoering of opvoering, of voor reproductie, die niet van toepassing zal zijn op diensten die bijvoorbeeld aan particulieren ten goede komen of die in de meeste B2B-contexten vallen.

Er is geen duidelijke indicatie of deze beperking, die grote gevolgen heeft voor IT-professionals, zal blijven bestaan. Als dat zo is, zullen alle IT-activiteiten op individuele basis zorgvuldig moeten worden geanalyseerd om na te gaan of ze al dan niet onder het toepassingsgebied van het fiscaal regime vallen.

3. Absoluut plafond

Voor de toepassing van het gunstige fiscale regime wordt het absolute plafond van 37.500€ (niet-geïndexeerd) behouden. Het fiscale regime is echter niet langer van toepassing wanneer de gemiddelde jaarlijkse bruto-inkomsten uit auteursrechten die in de vier voorafgaande belastbare tijdperken zijn ontvangen, het absolute plafond van 37.500€ (niet-geïndexeerd) overschrijden.

Deze beperking zou geen gevolgen moeten hebben voor IT-professionals in vergelijking met vóór de hervorming als ze ervoor zorgen dat ze onder de bovengenoemde drempels blijven, anders worden deze inkomsten behandeld als beroepsinkomsten.

Voorbeeld:

• Bruto-inkomsten uit auteursrechten: 40.000€ voor het belastbare tijdperk 2023.
• De bruto-inkomsten uit auteursrechten bedragen respectievelijk 100.000€, 70.000€, 50.000€ en 60.000€ voor de belastbare tijdperken 2019 tot en met 2022 ; d.w.z. de gemiddelde bruto-inkomsten voor de vier belastbare tijdperken voorafgaand aan 2023 bedragen 70.000€, wat hoger is dan het absolute plafond van 64.070€ (37.500€ geïndexeerd).
• Het gunstige fiscale regime is niet van toepassing voor het belastbare tijdperk 2023 en de bruto-inkomsten uit auteursrechten van 40.000€ worden belast als beroepsinkomsten (met verrekening van de roerende voorheffing die op dit bedrag werden ingehouden).

4. Relatief plafond

Een relatief plafond werd ingevoerd in 2023 (een codificatie van een bestaande praktijk) waarbij het gunstige fiscale regime niet van toepassing is wanneer de verhouding tussen de vergoeding voor de overdracht van auteursrechten en de totale vergoeding (inclusief de vergoeding voor de geleverde prestaties) hoger is dan 30% (50% voor het aanslagjaar 2024 en 40% voor het aanslagjaar 2025 als overgangsmaatregelen). Met andere woorden, inkomsten uit auteursrechten die deze verhouding overschrijden, worden belast als beroepsinkomsten. Dit percentage is bijzonder streng voor de overblijvende begunstigden onder het nieuwe regime in vergelijking met de praktijk van de Dienst Voorafgaande beslissingen in fiscale zaken vóór de hervorming. Als dit relatief plafond behouden blijft (en we kunnen redelijkerwijs verwachten dat dit het geval zal zijn), zullen bepaalde IT-professionals zeker niet het volledige voordeel van het regime krijgen in vergelijking met voor de hervorming.

Voorbeeld:

• Een kunstenaar draagt zijn auteursrechten over aan een verkrijger die deze rechten exploiteert en hem een vergoeding voor de overdracht van auteursrechten betaalt (45.000€) en een vergoeding de diensten die hij in de vennootschap van de verkrijger verricht als artistiek directeur (30.000€), dus een totaal jaarlijks bedrag van 75.000€.
  
• Door toepassing van het relatieve plafond wordt het gunstige fiscale regime toegepast op 22.500€ (30% van 75.000€) en wordt de overige 52.500€ belast als beroepsinkomen.
  
• Indien de totale vergoeding 210.000€ zou bedragen, waarvan 70.000€ als inkomsten uit auteursrechten, dan zou het relatieve plafond van 30% worden gerespecteerd, maar dan zou het absolute plafond van 64.070€ (37.500€ geïndexeerd) worden overschreden en aldus zou het gunstige fiscale regime alleen van toepassing zijn op 64.070€ (gelijk aan het absolute plafond) en zou de resterende 145.930€ belast worden als beroepsinkomsten.